Paruzja - powtórne przyjście Jezusa Chrystusa

Paruzja, Dzień Pański, Dzień Ostateczny, Dzień Sądu, Dzień Sprawiedliwy, Drugie Przyjście Pana (z greckiego παρουσία) jest czasem ponownego przyjścia na świat Króla Bożego Królestwa, Pana Wszechświata, Zbawiciela - Boga Człowieka - Mesjasza - Jezusa Chrystusa. Dokona się to w wielkiej Bożej Chwale i Mocy. Towarzyszyć Jezusowi - Królowi Bożego Królestwa będą wykonawcy Bożego Sądu - Aniołowie Boży - Żniwiarze Paruzji (Mateusza 13,38-43) spalą wszelki „kąkol”. Wtedy Jezus wskrzesi umarłych, osądzi cały świat, łącznie z szatanem - władcą tego świata, raz na zawsze zniszczy wszelkie zło.

O to się modlimy w jedynej podanej wprost przez Boga Modlitwie Pańskiej - Ojcze nasz: przyjdź królestwo Twoje. W I Liście do Koryntian mamy Μαράνα θά. Jest to grecka transliteracja Maranatha, inaczej złożenie dwóch słów Marána thá. Zwrot aramejski מרן אתא tłumaczymy Przyjdź, Panie nasz! (1 Koryntian 16,22). W Apokalipsie kilkakrotnie znajdujemy prośbę Przyjdź! i pod koniec wyraźniejszą Przyjdź, Panie Jezu! (Apokalipsa 22,20).

O Dniu Pańskim jest mowa w Ewangelii (Łukasza 17,24 i 21,27; szerzej: Mateusza 24, Mateusza 13,39-43 oraz Marka 13,24-32) i innych księgach Biblii (przykładowo 1 Tes 5,2; 1 Piotra 4,5 nn; 2 Piotra 3,4-13; 1 Jana 2,28; 1 Tes 2,19; 2 Tes 2,1; 1 Kor 15,23; Jakuba 5,7 n); Apokalipsa 1,7; Apokalipsa 19,11-21), w szeregu proroctw Starego Testamentu.

Wielu świętych porusza ten temat. Jezus powiedział świętej Faustynie: Napisz to: Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, przychodzę wpierw jako Król miłosierdzia. Nim nadejdzie dzień sprawiedliwy, będzie dany ludziom znak na niebie taki. Zgaśnie wszelkie światło na niebie i będzie wielka ciemność po całej ziemi. Wtenczas ukaże się znak krzyża na niebie, a z otworów, gdzie były ręce i nogi przebite Zbawiciela, [będą] wychodziły wielkie światła, które przez jakiś czas będą oświecać ziemię. Będzie to na krótki czas przed dniem ostatecznym. (Dz. 83). Znak na niebie zwiastujący nadejście Paruzji jest więc znakiem Bożego Miłosierdzia. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że z Polski ma wyjść iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście. Wszystkim potrzeba przygotowania.

Niech nikogo nie zwodzi fakt, że już blisko dwa tysiące lat chrześcijanie oczekują powtórnego Przyjścia Pana swego. Jezus powiedział: o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec (Mk 13,32). Nie oznacza to, że Bóg Ojciec ma przed Bogiem Synem jakieś tajemnice! Trójca, mimo odrębności Osób, stanowi Jedność w istocie! W tym miejscu Ewangelii Jezus mówi, że decyzja odnośnie tego, kiedy nastąpi Paruzja zależy wyłącznie od Ojca i nie została jeszcze podjęta (2 Piotra 3,9)! Ze względu na Boże Miłosierdzie, bo Bóg oczekuje nawrócenia grzesznych istot, gdyż pragnie Zbawienia wszystkich istot, które Stworzył do Szczęścia w Miłości. Wystarczy trzeźwo na wszystko popatrzyć, szczególnie w głębię swej duszy, by zrozumieć, dlaczego Paruzja jeszcze nie nastąpiła ani nawet naturalna dla wszystkich ludzi śmierć nie zabrała nas dotąd z tego świata.

Bóg objawione przez proroków decyzje zmienia pod wpływem naszych próśb. Dostosowuje się do nas ze względu na Miłosierdzie. Niewyobrażalnie poważnie szanuje wolną wolę swoich stworzeń, ale wtedy, gdy ich wola prowadzi do wiecznego potępienia, nadal udziela im łaski uprzedzającej i cierpliwie oczekuje zmiany woli - nawrócenia - przyjęcia Miłosierdzia. Gdyż za to Bóg Syn cierpiał i umarł na krzyżu!

Sprawiedliwość wymaga kary. Narzędziem sprawiedliwości są aniołowie, są żniwiarzami Paruzji.

Jezus - Bóg Miłosierny na siebie wziął wszelką karę, obroni grzeszne istoty przed aniołami wymierzającymi słuszną karę, ale warunkiem koniecznym jest dobrowolne przyjęcie Jego Miłosierdzia.

Przyjęcie miłosierdzia to prawdziwe szczęście, jedyne szczęście, które przetrwa czas Paruzji, wspólne dla wszystkich Wybranych.

Wybrany, to każdy człowiek, który ostatecznie wybrał Boga.