Po upływie dwóch tygodni od Wielkanocy obchodzimy Niedzielę Wielkanocną nazywana Niedzielą Dobrego Pasterza. W tym dniu Ewangelia ukazuje Jezusa jako Dobrego Pasterza, który daje swoje życie za owce. W dniu tym Kościół modli się w sposób szczególny za powołanych i o nowe powołania do służby kapłańskiej.
W czterdziesty dzień po Wielkiej Nocy przypada Wniebowstąpienie Pańskie. Jednak, aby podkreślić rangę tej uroczystości Konferencja Episkopatu Polski uroczystość przeniosła na VII Niedzielę Wielkanocną. Wniebowstąpienie jest dniem królewskiej intronizacji Chrystusa, tryumfem, jaki gotuje swojemu Synowi Ojciec Niebieski. Chrystus wstępujący do nieba jest zmartwychwstałym Jezusem żyjącym w sposób nowy i inny: "A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28,20); dlatego "pożyteczne jest dla was Moje odejście. Bo jeżeli Ja nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was" (J 16,7). Pismo święte mówi, że po tych wydarzeniach Apostołowie trwali wraz z Maryją na modlitwie w oczekiwaniu na przyobleczenie w moc z wysoka (por. Dz 2,1). Z modlitewnej refleksji nad wydarzeniem zrodziło się nabożeństwo nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego, przygotowujące Kościół do głębszego przeżycia uroczystości przyjścia Pocieszyciela.
Okres Wielkanocny kończy - po pięćdziesięciu dniach - Niedziela Zesłania Ducha Świętego.
Przypomina ona Zesłanie Ducha Świętego na Apostołów, początki Kościoła i jego posłannictwa do ludzi każdego języka, ludu i narodu. Moc z wysoka, którą zostają napełnieni Apostołowie zmienia radykalnie ich życie. Z ludzi bojaźliwych, stają się głosicielami Chrystusa «po krańce ziemi» (Dz 13,47), gotowymi ponieść męczeńską śmierć. Ta Moc „z wysoka”, przemienia nie tylko Apostołów, ale może także przemienić każdego ochrzczonego. Pocieszyciel wciąż działa, wciąż udziela swoich darów, które również dzisiaj mogą dokonywać cudu przemiany. Nie zmarnujmy ich!
Okres wielkanocny nie jest on jedynie okresem ozdobionym alleluja, w którym liturgia pogłębia temat misterium paschalnego. Jest to czas odmienny od innych okresów, jakby jeden dzień niebieski, jeden dzień wieczności włączony w wątek czasu ziemskiego. Podczas tego niebieskiego dnia, (który trwa tyle, co pięćdziesiąt dni ziemskich) Kościół doświadcza na ile jest to możliwe, życia wiecznego, życia w chwale, w którym trwa już człowiek zwany Jezusem, który otworzył do tego życia bramę.
Oktawa Zielone Świątki Iskra Cykl paschalny Monstrancja Zbawienie wszystkich Liczba zbawionych