Moim zdaniem brak dotrzymywania przyrzeczeń świadczy o niedostatecznej dojrzałości. Dotyczyć może on dojrzałości zarówno emocjonalnej, jak intelektualnej. Braki dostatecznej dojrzałości spotykamy we wszystkich grupach wiekowych.
Dojrzałośc emocjonalna wymaga przekonania o umiejętności radzenia sobie z emocjami. Bardzo ważna jest odpowiednia samoocena, potrzebna przy radzeniu sobie w codziennym funkcjonowaniu. Osoba niewierząca w swoje umiejętności i posiadane zdolności emocjonalne (nabyte oraz wykształcone), nie może normalnie funkcjonować ani pracować.
Wszak w w radzeniu sobie z różnymi sytuacjami emocjonalnymi, potrzebne są empatia, łatwość adaptacji, asertywność, umiejętność dostrzegania emocji i ich wyrażania oraz kontroli, umiejętność wpływania na stany emocjonalne innych ludzi.
Niezbędne są też: niska impulsywność, zdolność nawiązywania kontaktów interpersonalnych, poczucie własnej wartości, umiejętność automotywacji, kompetencje społeczne, radzenie sobie ze stresem, poczucie szczęścia i optymizmu.
Niedojrzałość uczuciowa może skutkować przymusem psychicznym, a nawet fizycznym, związanym z brakiem radzenia sobie z popędami i własnymi pragnieniami. Żadne problemy nie są samoistne.
Wolność wyboru stanu ma źródło w naturze ludzkiej. Kościół broni tej wolności, nawet jeśli prawo cywilne stanowi inaczej. Właściwe zrozumienie tej rzeczywistości dokonuje się przez kształcenie i rozwijanie w sferze intelektualnej, fizycznej i psychicznej.
Wolność sama w sobie - odpowiedzialnie rozumiana - jest rozwojowa. Złe ujęcie sensu wolności wyraża się w jej absolutyzacji. Wolność nie powinna nigdy być absolutna. Absolutna prowadzi do postawy pychy, przy braku autorytetów, oraz braku rozwoju osobowego człowieka.
Miarą i granicą wszelkiej wolności jest jej Stwórca, tylko dzięki Niemu człowiek może osiągnąć swój pełny rozwój. Wolność w wyborze stanu powiązana jest z prawem do chrześcijańskiego wychowania. Wychowanie zmierzające do życia Ewangelią obejmuje zarówno warstwę naturalną, jaki i warstwę nadprzyrodzoną.
Warstwa naturalna dotyczy wszystkiego, co pomaga człowiekowi w osiągnieciu osobowej dojrzałości.
Warstwa nadprzyrodzona otwiera nas na Boga i tajemnice zbawienia.
Powyższe warstwy stanowią łącznie treść wychowania chrześcijańskiego. W późniejszym naszym życiu pozwalają nam związać wszelką dojrzałość uczuciową z relacją między Bogiem a człowiekiem.
Święty Jan Paweł II w Częstochowie, w czasie Apelu Jasnogórskiego w 1983 roku opisał program bycia, pamiętania, rozważania, zgłębiania i czuwania: „w młodości, w tym wieku, w którym się budzą nowe uczucia miłości, uczucia decydujące nieraz o całym życiu – chodzić z takim dojrzałym wewnętrznym programem miłości” ...
Święty Jan Paweł II w czasie Mszy Świętej odprawionej dla rodzin w Szczecinie 11 czerwca 1987 roku stwierdził: „Trzeba, by [...] o własnym losie mówili, pisali, wypowiadali się przez filmy czy środki przekazu społecznego nie tylko ci, którzy – jak twierdzą – „mają prawo do życia, do szczęścia i samorealizacji”, ale także ofiary tego obwarowanego prawami egoizmu. Trzeba, by mówiły o tym zdradzone, opuszczone i porzucone żony, by mówili porzuceni mężowie”. …